Dag 9: Aan alles komt een eind :(

Leukste Starbucks waar ik ooit geweest ben :)

Wakker worden en meteen al een bedroefd gevoel hebben... Neeee, de laatste dag :( Maar lang dachten we daar niet over na, want van die laatste dag zouden we natuurlijk wel zoveel mogelijk gaan genieten!

MIJNMIJNMIJN

De 1000 calorieën taart van Lina en Veerle.
Nee, ze deelden hem niet.
 Ze hadden er allebei een hahaha.

We kregen vrij die ochtend. Ik ben toen samen met Lina en Veerle Athene ingegaan. Uiteindelijk, hoe kan het ook anders, zijn we toch uitgekomen bij de Starbucks. Wauwie, die in Athene is toch wel echt heel erg mooi. 

Hij was drie verdiepingen groot, heel sfeervol en helemaal leeg hahaha. Wij waren de enige klanten. 

 

Toen we eigenlijk weer weg wilden gaan, merkten we pas op dat er boven deze Starbucks ook nog een winkeltje zat. Een leuk, goedkoop winkeltje met van alles. Daar hebben we meteen even goed ingeslagen, wat we vervolgens wel de rest van de tijd mee moesten zeulen. Mijn arm was ondertussen hartstikke gespierd geworden van het sjouwen van mijn tas natuurlijk, dus was dat geen probleem... Kuch kuch...

Toen was het toch echt zo ver, we moesten naar het vliegveld... In de bus werd al afscheid genomen van Nectarios, met veel pijn in 't hart. Ook werd bij de luchthaven afscheid genomen van onze trouwe bus... Tijdens het inchecken had iedereen een beetje last van een ontkenningsfase, maar toen we eenmaal in het vliegtuig zaten, was er geen ontkomen meer aan. De sfeer daalde echter niet, iedereen wilde genieten van de laatste uren als Griekenlandganger. 

Inchecken

Arend met mijn kaartje op zijn hoed... Tja..

AAAAAAAWH

In Brussel kregen we een nieuwe buschauffeur, waardoor iedereen meteen heimwee had naar Nectarios. Ondertussen kwamen we steeds dichter in de buurt van 's-Hertogenbosch. Opeens zagen we Waalwijk en Nederlandse Shells. Toen de bus echter aankwam bij onze oude vertrouwde school, was het toch ook wel weer fijn om iedereen weer te zien. We konden met een meer dan fijn gevoel terugkijken op deze week, de reis waar we al vijf jaar naar hadden uitgekeken. Hij is nu voorbij en ik heb nog steeds heimwee naar de mooie omgeving, de Griekse mensen, tzatziki, souflaki, de busreizen, het ene hotel na het andere, de musea, de sites en zelfs die wandeling waar maar geen einde aan kwam. Maar gelukkig kan ik door de foto's, filmpjes en souvenirtjes deze week voor altijd blijven herinneren :)

Sfeerimpressie van onze laatste dag...

γεια σου
Maren